Opcje na akcje zniżka

Zdyskontowane opcje na akcje i kodeks podatkowy Sekcja 409A: ostrzeżenie bajeczne USA 20 czerwca 2017 r. W ekosferze startowej powszechne są opcje na akcje. Obowiązują one w ten sposób, że młode firmy mogą zrekompensować kapitał własny i niższe od wynagrodzeń rynkowych lub prowizje za doradztwo, a także generalnie zapewnić odbiorcom zachęty do osiągania zysków lub utrzymania w postaci udziału w przyszłej spółce. Reguły podatkowe dla większości opcji są stosunkowo proste. Ale gdy opcje są celowo lub nieumyślnie oferowane po cenie dyskontowej z ceną wykonania niższą od godziwej wartości rynkowej w dniu, w którym opcje są przyznane, otrzymają inną historię. I taki, który firmy powinny rozważyć ostrożnie, aby uniknąć negatywnych konsekwencji podatkowych. Wpływ ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Sekcja 409A Zgodnie z IRS, zdyskontowane opcje na akcje podlegają sekcji 409A federalnego kodeksu podatkowego, który reguluje niekwalifikowane plany odroczonej płatności. te niewykwalifikowane plany przewidujące odroczenie rekompensaty. Opcje na akcje z ceną wykonania równą lub wyższą od godziwej wartości rynkowej w momencie przyznania są zwolnione z 409A. Ustawa 409A została uchwalona w 2004 r. W celu zapewnienia, że ​​odbiorcy zdyskontowanych opcji i innych form odroczonej rekompensaty są zgodni z surowymi wytycznymi dotyczącymi terminu ich odroczenia. W przeciwnym razie muszą oni rozpoznać dochód, gdy mają prawnie wiążące prawo do otrzymania tego dochodu, nawet jeśli faktycznie go otrzymają do pewnego czasu w przyszłości. Drobny druk zawiera wyjątek dotyczący krótkoterminowych odroczeń, w przypadku gdy rekompensata jest faktycznie otrzymywana w ciągu dwóch i pół miesiąca od końca roku, w którym nie ma już znacznego ryzyka przepadku. Takie krótkoterminowe odroczenia nie podlegają 409A. W przypadku opcji na akcje, które podlegają 409A, odbiorcy opcji mają ograniczoną elastyczność, gdy mogą korzystać z opcji bez naruszania zasad. Przepisy umożliwiają odbiorcom korzystanie z opcji w oparciu o ograniczoną liczbę zdarzeń wyzwalających, w tym przechodzenie na emeryturę lub inną separację usług, zmianę kontroli nad działalnością, niepełnosprawność, śmierć, nieprzewidziany wypadek lub w określonym wcześniej terminie lub roku. Dla tych, którzy popadli w konflikt z zasadami 409 Argumentów, kary są uciążliwe. Zasadniczo cała kwota rekompensaty, która została odroczona na bieżący i wszystkie poprzednie lata podatkowe, podlega opodatkowaniu. Odszkodowanie to podlega również 20-procentowej karze wraz z odsetkami. Wiele niewiadomych w stosowaniu 409A wynika z faktu, że prawo nie definiuje konkretnie terminu odroczenia rekompensaty. Reguły i oświadczenia IRSrsquos konsekwentnie interpretowały frazę tak, aby uwzględniała zdyskontowane opcje na akcje. Jednak przepisy te nie były testowane w sądach aż do tego roku, kiedy sąd federalny Stanów Zjednoczonych wydał częściowy wyrok podsumowujący w Sutardja przeciwko Stanom Zjednoczonym. Wyrok ten dotyczy różnych argumentów prawnych dotyczących zastosowania 409A, pozostawiając kwestię faktyczną, czy opcje zostały faktycznie zdyskontowane, a które zostaną ustalone na rozprawie. Konsekwencje Sutardja Ruling Sutardja są szczególnie istotne, ponieważ jest to pierwszy wyrok sądu w sprawie zastosowania 409A do zdyskontowanych opcji na akcje. W wyniku Sutardja. mamy teraz sądową afirmację następujących pozycji IRS: Zdyskontowane opcje na akcje podlegają postanowieniom sekcji 409A jako nie kwalifikowana odroczona rekompensata Data przyznania opcji określa, kiedy uznaje się, że rekompensatę uznaje się za zarobioną. Data, w której dana opcja jest uprawniona, a nie data jej wykonania, określa, kiedy odbiorca ma prawnie wiążące prawo do odszkodowania. Data, w której się znajduje, określa również czas, w którym opcja nie jest już uznawana za istotnie zagrożoną przepadkiem. Odpowiedni okres na zastosowanie krótkoterminowego wyłączenia odroczenia nie jest uzależniony od daty faktycznego wykonania opcji, lecz raczej od okresu, w którym opcje mogą zostać zrealizowane zgodnie z warunkami planu. Ostrożna część Tale 409A zajmuje około 80 stron federalnych przepisów podatkowych, co wskazuje, jak skomplikowane może być uniknięcie jej w ogóle lub spełnienie jej wymagań. Kilka strategii może pomóc. Aby zdyskontować lub nie rabat: wartość godziwa 409A zależy od tego, czy opcja na akcje jest zdyskontowana. Jeśli cena wykonania opcji jest równa wartości godziwej na dzień przyznania opcji, opcja ta nie jest zdyskontowana, a 409A nie ma zastosowania. Jeśli twoja firma nie zamierza zdyskontować ceny wykonania swoich opcji na akcje, to właściwie je wyceniając ma kluczowe znaczenie dla uniknięcia negatywnych skutków podatkowych 409A. W sprawie Sutardja spółka zamierzała przyznać opcje na akcje po uczciwej wartości rynkowej. Połączenie braku nadzoru i złego wykonania doprowadziło firmę do przyznania tych opcji za mniej niż uczciwą wartość rynkową, co może kosztować odbiorców tych opcji wielu milionów dolarów. Ustanowienie uczciwej wartości rynkowej może być problematyczne dla startupów i innych prywatnych firm . Być może najbezpieczniejszym środkiem płatniczym i ogólnie najdroższym waymdashto określającym wartość rynkową jest zatrudnienie wykwalifikowanego niezależnego rzeczoznawcy do przeprowadzenia wyceny. Wycena musi zostać przeprowadzona w ciągu 12 miesięcy od transakcji opcyjnej, aby spełnić pierwszą z trzech zasad bezpiecznego schronienia dla wyceny zgodnie z 409A. Zgodnie z drugą zasadą "bezpiecznej przystani", firmy startujące mogą skorzystać z usług innej osoby niż niezależny rzeczoznawca w celu dokonania wyceny, o ile dana osoba ma wymaganą wiedzę i doświadczenie, a wycena spełnia inne kryteria określone w 409A. Trzecia bezpieczna przystań wiąże się z zastosowaniem formuły do ​​określenia wyceny, zgodnie z paragrafem 83 federalnego kodeksu podatkowego. Odejście od podejścia "bezpiecznej przystani" pozwala firmom na rozsądne stosowanie rozsądnej metody wyceny opartej na konkretnych czynnikach określone w 409A. W odróżnieniu od właściwie wdrożonych podejść typu "bezpiecznej przystani", ta metoda wyceny jest poddawana kwestionariuszowi przez IRS, dlatego konieczne jest opracowanie i zapisanie szczegółowej dokumentacji metody zastosowanej do ustalenia wyceny. Właściwe ustalenie daty przyznania dotacji W sprawie Sutardja komitet ds. Wynagrodzeń spółki zatwierdził przyznanie opcji i ustalił opcje na godziwą wartość rynkową na ten sam dzień. Ale komitet formalnie nie ratyfikował tej dotacji prawie miesiąc później, kiedy wartość rynkowa była wyższa. Sąd ustalił, że datą ratyfikacji była data przyznania, więc opcje zostały faktycznie przyznane po obniżonej cenie. Do czasu, gdy firma i odbiorca próbowali naprawić błąd, było już za późno, ponieważ opcje zostały wykonane. Z powodu wpływu, jaki mogą mieć dane grantu dotacji i inne elementy processmdash na określenie uczciwej wartości rynkowej i ogólnej zgodności z zasadami 409A firmy muszą opracować i stosować przemyślane procedury dotyczące wydawania opcji na akcje. Itrsquos zawsze lepiej zapobiegać problemom z przestrzeganiem przepisów, niż próbować je później poprawić. Jednak w przypadku firm, które znalazły się poza zakresem 409A, IRS opublikował wytyczne (w komunikatach 2008-113, 2017-6 i 2017-80) dotyczące niektórych dozwolonych działań korygujących. Ostatecznie, czy problem można poprawić, jeśli tak, ile ulgi jest dostępne, tak złożone, jak reszta 409A. Zależy to od wielu czynników, w tym od natury problemu i terminu korekty. W przypadku opcji na akcje, które zostały błędnie przyznane po cenie niższej niż godziwa wartość rynkowa, może być możliwa zmiana umowy opcji w celu wyeliminowania dyskonta. Ogólnie rzecz biorąc, cena wykonania może zostać zwiększona do wartości godziwej (na dzień przyznania) w roku, w którym opcje zostały przyznane. W przypadku odbiorców opcji, którzy nie są uznawani za firmy, okres ten zostaje przedłużony, aby objąć kolejny rok. Zgodnie z proponowanymi rozporządzeniami, może również istnieć możliwość zmiany umowy opcji przed upływem roku, w którym opcje zostaną nabyte. Niezależnie od tego, żadne opcje naprawcze nie są dozwolone dla opcji, które zostały wykonane. 409A jest szczególnie złożonym obszarem federalnego kodeksu podatkowego i, jak jasno dowodzi Sutardja, koszty niezgodności mogą być uciążliwe. Jeśli chcesz rozważyć opcje na akcje lub inne alternatywne formy odszkodowania, skorzystaj z porady. Guest Post By Scott Usher z Bader Martin, PSEmployee Opcja giełdowa - ESO BREAKING DOWN Opcja na akcje dla pracowników - ESO Pracownicy zazwyczaj muszą poczekać, aż upłynie określony okres nabywania uprawnień, zanim będą mogli skorzystać z opcji i kupić akcje spółki, ponieważ pomysł na akcje Opcje to dostosowanie zachęt między pracownikami i akcjonariuszami firmy. Akcjonariusze chcą zobaczyć wzrost cen akcji, więc nagradzanie pracowników, ponieważ cena akcji rośnie z czasem, gwarantuje, że wszyscy mają te same cele. Jak działa Umowa opcji opcyjnej Załóżmy, że menedżerowi przyznano opcje na akcje, a umowa opcji umożliwia menedżerowi nabycie 1 000 akcji spółki po cenie wykonania, czyli cenie wykonania, równej 50 na akcję. 500 udziałów całkowitej kamizelki po dwóch latach, a pozostałe 500 akcji - po trzech latach. Przekazywanie oznacza, że ​​pracownik nabywa prawo własności do opcji, a przekazanie uprawnień motywuje pracownika do pozostania w firmie, dopóki opcje nie zostaną nabyte. Przykłady realizacji opcji na akcje Stosując ten sam przykład, przyjmijmy, że cena akcji wzrośnie do 70 po dwóch latach, czyli powyżej ceny wykonania opcji na akcje. Menedżer może wykonywać zakupy, kupując 500 akcji, które są nabyte na 50, i sprzedając te akcje po cenie rynkowej równej 70. Transakcja generuje zysk w wysokości 20 na akcję lub łącznie 10 000 akcji. Firma utrzymuje doświadczonego menedżera przez dwa dodatkowe lata, a pracownik zyskuje na realizacji opcji na akcje. Jeśli zamiast tego cena akcji nie przekracza ceny realizacji, menedżer nie wykonuje opcji na akcje. Ponieważ pracownik posiada opcje na 500 akcji po dwóch latach, menedżer może być w stanie opuścić firmę i zachować opcje na akcje do czasu wygaśnięcia opcji. Taki układ daje menedżerowi możliwość czerpania zysków z podwyższenia cen akcji w dół drogi. Faktoring w wydatkach firmy ESO są często przyznawane bez wymaganego nakładu środków pieniężnych od pracownika. Jeśli cena wykonania wynosi 50 na akcję, a cena rynkowa wynosi 70, firma może po prostu zapłacić pracownikowi różnicę między dwiema cenami pomnożoną przez liczbę akcji opcji na akcje. Jeśli nabędzie 500 akcji, kwota wypłacona pracownikowi wynosi (20 X 500 udziałów) lub 10 000. Eliminuje to potrzebę zakupu akcji przez pracownika przed sprzedażą zapasów, a ta struktura sprawia, że ​​opcje są bardziej wartościowe. ESO są wydatkiem dla pracodawcy, a koszt emisji opcji na akcje jest księgowany do rachunku zysków i strat firmy. Home 187 Artykuł 187 Opcje na akcje, zapas ograniczony, akcje fantomowe, prawa do wykupu akcji (SAR) i plany zakupów akcji pracowniczych ( ESPP) Istnieje pięć podstawowych rodzajów indywidualnych planów wynagrodzeń kapitałowych: opcje na akcje, ograniczone akcje i ograniczone jednostki giełdowe, prawa do wzrostu wartości akcji, akcje fantomowe i plany zakupu akcji pracowniczych. Każdy rodzaj planu zapewnia pracownikom szczególną uwagę pod względem ceny lub warunków. Nie omawiamy tutaj po prostu oferowania pracownikom prawa do zakupu akcji, tak jak każdy inny inwestor. Opcje na akcje dają pracownikom prawo do zakupu określonej liczby akcji po cenie ustalonej przy przyznawaniu na określoną liczbę lat w przyszłości. Ograniczone zapasy i ich bliskie względnie ograniczone jednostki uczestnictwa (RSU) dają pracownikom prawo do nabywania lub otrzymywania akcji, podarowanych lub kupowanych, po spełnieniu pewnych ograniczeń, takich jak przepracowanie określonej liczby lat lub osiągnięcie wyznaczonego celu. Zapasy fantomowe wypłacają przyszłą premię gotówkową równą wartości określonej liczby akcji. Prawa do korzystania z zasobów (SAR) zapewniają prawo do podwyższenia wartości określonej liczby akcji, płatne gotówką lub akcjami. Plany nabywania akcji pracowniczych (ESPP) zapewniają pracownikom prawo do zakupu akcji spółki, zwykle z dyskontem. Opcje na akcje Kilka kluczowych koncepcji pomaga w określeniu, w jaki sposób działają opcje na akcje: Ćwiczenie: Zakup akcji zgodnie z opcją. Cena wykonania: cena, za jaką można nabyć akcje. Jest to również nazywane ceną wykonania lub ceną dotacji. W większości planów cena wykonania jest wartością rynkową akcji w momencie przyznania dotacji. Spread: różnica między ceną wykonania a wartością rynkową akcji w momencie wykonywania. Termin opcji: Czas, przez jaki pracownik może zatrzymać opcję przed jej wygaśnięciem. Przekazywanie: Wymóg, który musi zostać spełniony, aby mieć prawo do skorzystania z opcji - zwykle kontynuacja usługi przez określony czas lub osiągnięcie celu wydajności. Firma przyznaje pracownikowi opcję zakupu określonej liczby akcji po określonej cenie dotacji. Opcje stają się dostępne w pewnym okresie czasu lub po spełnieniu określonych indywidualnych, grupowych lub korporacyjnych celów. Niektóre firmy ustalają harmonogramy uprawnień w oparciu o czas, ale pozwalają na wcześniejsze ustawienie opcji, jeśli cele wydajności są spełnione. Po nabyciu pracownik może skorzystać z opcji po cenie grantu w dowolnym momencie w okresie obowiązywania opcji do daty wygaśnięcia. Na przykład pracownikowi można przyznać prawo do zakupu 1000 akcji po 10 sztuk za akcję. Opcje są przyznawane 25 razy w roku przez cztery lata i mają okres 10 lat. Jeśli cena akcji wzrośnie, pracownik zapłaci 10 sztuk za akcję, aby kupić akcje. Różnica między 10 ceną dotacji a ceną wykonania jest różnicą. Jeśli stan akcji spadnie do 25 po siedmiu latach, a pracownik wykona wszystkie opcje, spread będzie wynosił 15 na akcję. Rodzaje opcji Opcje to opcje na akcje motywacyjne (ang. Incentive stock options - ISO) lub niesklasyfikowane opcje na akcje (NSO), które czasami określa się mianem niestanowiących opcji na akcje. Gdy pracownik wykonuje NSO, spread na ćwiczeniach podlega opodatkowaniu pracownikowi jako zwykły dochód, nawet jeśli akcje nie zostały jeszcze sprzedane. Odpowiednia kwota podlega odliczeniu przez firmę. Nie ma prawnie wymaganego okresu posiadania akcji po wykonaniu, chociaż firma może je nałożyć. Wszelkie późniejsze zyski lub straty z tytułów uczestnictwa po wykonaniu są opodatkowane jako zyski kapitałowe lub strata, gdy oferent zapoznaje się z akcjami. ISO umożliwia pracownikowi (1) odroczenie opodatkowania opcji od daty wykonania do daty sprzedaży akcji bazowych, oraz (2) płacenie podatków od całego zysku z zysków kapitałowych zamiast zwykłego dochodu wysokość podatków. Aby zakwalifikować się do traktowania ISO, muszą zostać spełnione pewne warunki: Pracownik musi utrzymywać zapasy przez co najmniej jeden rok od daty wykonania i przez dwa lata od daty przyznania. Tylko 100 000 opcji na akcje może stać się wykonalne w każdym roku kalendarzowym. Jest to mierzone opcją wartości godziwej opcji w dniu przyznania. Oznacza to, że tylko 100 000 w wartości ceny grantu może kwalifikować się do wykonywania w dowolnym roku. W przypadku nakładania się uprawnień, które wystąpiłyby, gdyby opcje przyznawano corocznie i były stopniowo przyznawane, firmy musiałyby śledzić zaległe ISO, aby zagwarantować, że kwoty, które zostaną nabyte w ramach różnych dotacji, nie przekroczą wartości 100 000 EUR w ciągu jednego roku. Każda część grantu ISO, który przekracza limit, jest traktowana jako NSO. Cena wykonania nie może być niższa niż cena rynkowa akcji spółki w dniu przyznania. Tylko pracownicy mogą kwalifikować się do ISO. Opcję należy przyznać zgodnie z pisemnym planem, który został zatwierdzony przez akcjonariuszy i który określa, ile akcji może zostać wydanych w ramach programu jako ISO i określa klasę pracowników uprawnionych do otrzymania opcji. Opcje muszą zostać przyznane w ciągu 10 lat od daty przyjęcia planu przez zarząd. Opcja musi być wykonana w ciągu 10 lat od daty przyznania. Jeżeli w chwili przyznania pracownikowi przysługuje więcej niż 10 głosów wszystkich zaległych akcji spółki, cena wykonania ISO musi wynosić co najmniej 110 wartości rynkowej akcji w tym dniu i może nie mieć okres dłuższy niż pięć lat. Jeśli spełnione są wszystkie zasady dotyczące ISO, ostateczna sprzedaż akcji jest określana jako kwalifikacja, a pracownik płaci długoterminowy podatek od zysków kapitałowych od całkowitego wzrostu wartości między ceną dotacji a ceną sprzedaży. Firma nie pobiera potrącenia podatku, gdy istnieje uposażenie kwalifikujące. Jeżeli jednak istnieje możliwość dyskwalifikacji, najczęściej dlatego, że pracownik ćwiczy i sprzedaje akcje przed osiągnięciem wymaganych okresów utrzymywania, wówczas spread na ćwiczeniach podlega opodatkowaniu pracownikowi według zwykłych stawek podatku dochodowego. Wszelkie wzrosty lub spadki wartości akcji pomiędzy ćwiczeniem a sprzedażą są opodatkowane według zysków kapitałowych. W takim przypadku firma może odliczyć spread przy wykonywaniu. Za każdym razem, gdy pracownik wykonuje ISO i nie sprzedaje akcji bazowych do końca roku, spread na opcji na ćwiczeniu jest pozycją preferencyjną dla celów alternatywnego podatku minimalnego (AMT). Więc nawet jeśli akcje nie zostały sprzedane, ćwiczenie wymaga od pracownika, aby dodał zysk z ćwiczeń, wraz z innymi pozycjami preferencyjnymi AMT, aby sprawdzić, czy należna jest alternatywna minimalna płatność podatku. Natomiast NSO mogą być wydawane wszystkim pracownikom, dyrektorom, konsultantom, dostawcom, klientom itp. Nie ma jednak specjalnych korzyści podatkowych dla NSO. Podobnie jak w przypadku ISO, nie ma podatku od przyznania opcji, ale gdy jest ona wykonywana, różnica między dotacją a ceną wykonania podlega opodatkowaniu jako zwykły dochód. Firma otrzymuje odpowiednie odliczenie podatkowe. Uwaga: jeśli cena wykonania NSO jest niższa od wartości godziwej, podlega ona zasadom odroczonej rekompensaty zgodnie z sekcją 409A Internal Revenue Code i może podlegać opodatkowaniu przy nabyciu uprawnień, a odbiorca opcji podlega karom. Korzystanie z opcji Istnieje kilka sposobów na wykonanie opcji na akcje: za pomocą środków pieniężnych na zakup akcji, poprzez wymianę akcji, którą posiadacz opcji już posiada (często nazywanej giełdą papierów wartościowych), poprzez współpracę z maklerem papierów wartościowych w celu dokonania sprzedaży w tym samym dniu, lub poprzez zawarcie transakcji typu "sell-to-cover" (te dwa ostatnie są często nazywane ćwiczeniami bezgotówkowymi, chociaż w tym samym czasie obejmuje to również inne metody ćwiczeń opisane tutaj), które zapewniają, że akcje zostaną sprzedane w celu pokrycia ceny wykonania i ewentualnie podatki. Każda firma może jednak przewidzieć tylko jedną lub dwie z tych opcji. Prywatne firmy nie oferują sprzedaży w tym samym dniu ani w sprzedaży do pokrycia, i nierzadko ograniczają wykonywanie lub sprzedaż akcji nabytych podczas wykonywania, dopóki spółka nie zostanie sprzedana lub nie zostanie upubliczniona. Rachunkowość Zgodnie z zasadami dotyczącymi planów wynagrodzeń kapitałowych, które będą obowiązywać w 2006 r. (FAS 123 (R)), przedsiębiorstwa muszą stosować model wyceny opcji do obliczenia wartości bieżącej wszystkich opcji przyznanych na dzień przyznania i wykazywać to jako wydatek na ich zestawienia dochodów. Ujęty koszt powinien zostać skorygowany w oparciu o doświadczenie w nabywaniu uprawnień (tak, że akcje nienastawione nie są liczone jako obciążenie rekompensatą). Ograniczone akcje Ograniczone plany akcji zapewniają pracownikom prawo do zakupu akcji po wartości godziwej lub rabacie, a pracownicy mogą otrzymać akcje bez ponoszenia kosztów. Jednak nabywane przez nich akcje nie są jeszcze ich własnością - nie mogą ich przejąć, dopóki nie upłyną określone ograniczenia. Najczęściej ograniczenie nabywania uprawnień wygasa, jeśli pracownik kontynuuje pracę w firmie przez określoną liczbę lat, często od trzech do pięciu. Ograniczenia czasowe mogą wygasać wszystkie naraz lub stopniowo. Można jednak nałożyć jakiekolwiek ograniczenia. Firma może na przykład ograniczyć udział, dopóki nie zostaną osiągnięte określone cele korporacyjne, departamentalne lub indywidualne. W przypadku ograniczonych jednostek magazynowych (RSU) pracownicy faktycznie nie otrzymują akcji do czasu wygaśnięcia ograniczeń. W efekcie RSU są jak fantomowe zapasy rozliczane w akcjach zamiast gotówki. W przypadku ograniczonych nagród na akcje, firmy mogą zdecydować, czy wypłacać dywidendy, głosować, czy też dawać pracownikowi inne korzyści z bycia akcjonariuszem przed nabyciem uprawnień. (Takie postępowanie z RSU powoduje opodatkowanie podatkowe dla pracownika na podstawie przepisów podatkowych dotyczących odroczonego odszkodowania). Kiedy pracownikom przyznawane są ograniczone zapasy, mają oni prawo do dokonania tzw. Wyboru sekcji 83 (b). Jeżeli dokonają wyboru, podlegają opodatkowaniu według zwykłej stawki podatku dochodowego od elementu umowy w momencie przyznania. Jeżeli akcje zostały po prostu przyznane pracownikowi, wówczas elementem okazjonalnym jest ich pełna wartość. Jeżeli wypłacana jest pewna zapłata, podatek jest obliczany na podstawie różnicy między kwotą zapłaconą a wartością rynkową w momencie przyznania dotacji. Jeśli zapłacona zostanie pełna cena, nie ma podatku. Wszelkie przyszłe zmiany wartości udziałów pomiędzy zgłoszeniem a sprzedażą są następnie opodatkowane jako zyski lub straty kapitałowe, a nie jako zwykłe dochody. Pracownik, który nie dokonał 83 (b) wyborów, musi płacić zwykłe podatki dochodowe od różnicy między kwotą zapłaconą za akcje a ich godziwą wartością rynkową w przypadku wygaśnięcia ograniczeń. Późniejsze zmiany wartości są zyskami lub stratami kapitałowymi. Odbiorcy RSU nie mogą dokonywać wyborów do sekcji 83 (b). Pracodawca otrzymuje ulgę podatkową tylko w odniesieniu do kwot, od których pracownicy muszą płacić podatek dochodowy, niezależnie od tego, czy dokonano wyboru sekcji 83 (b). Odbiór w Sekcji 83 (b) niesie za sobą pewne ryzyko. Jeśli pracownik dokona wyborów i zapłaci podatek, ale ograniczenia nigdy nie wygasną, pracownik nie otrzyma zwróconych podatków, a pracownik nie otrzyma udziałów. Ograniczona rachunkowość rozliczeń zapasów opcja rozliczania pod wieloma względami. Jeśli jedynym ograniczeniem jest nabycie uprawnień opartych na czasie, firmy rozliczają ograniczone zapasy, określając najpierw całkowity koszt wynagrodzenia w momencie przyznania nagrody. Jednak nie stosuje się modelu wyceny opcji. Jeśli pracownik otrzymuje po prostu 1000 ograniczonych akcji o wartości 10 na akcję, wówczas uznaje się 10 000 kosztów. Jeśli pracownik kupuje akcje po wartości godziwej, nie nalicza się żadnych opłat, jeżeli występuje zniżka, która jest liczona jako koszt. Koszt jest następnie amortyzowany w okresie nabywania uprawnień do czasu wygaśnięcia ograniczeń. Ponieważ rachunkowość opiera się na początkowych kosztach, firmy o niskich cenach akcji odkryją, że wymóg nabycia uprawnień do nagrody oznacza, że ​​ich wydatki księgowe będą bardzo niskie. Jeżeli przekazanie uprawnień jest uzależnione od wyników, firma szacuje, kiedy prawdopodobnie osiągnięty zostanie docelowy wynik i rozpozna wydatek w oczekiwanym okresie nabywania uprawnień. Jeżeli warunek wykonania nie jest oparty na zmianach cen akcji, kwota ujętej kwoty jest korygowana o nagrody, których nie oczekuje się, aby zostały nabyte lub które nigdy nie zostaną przekazane, jeżeli są oparte na zmianach kursów akcji, nie są korygowane w celu odzwierciedlenia nagród, które nie powinny lub nie kamizelki. Ograniczone zapasy nie podlegają nowym przepisom dotyczącym planu odroczonego, ale są to RSU. Prawa fantazyjne akcji i zapasów Prawa do zdolności magazynowej (SAR) i zasoby fantomowe są bardzo podobnymi pojęciami. Oba są zasadniczo programami bonusowymi, które nie przewidują stanu zapasów, ale raczej prawo do otrzymania nagrody w oparciu o wartość akcji spółki, stąd warunki przyznania prawa i fantom. SAR zazwyczaj zapewniają pracownikowi wypłatę gotówki lub akcji w oparciu o wzrost wartości określonej liczby akcji w danym okresie. Zasób fantomowy zapewnia premię gotówkową lub akcyjną w oparciu o wartość określonej liczby akcji, która ma zostać wypłacona na koniec określonego czasu. SAR mogą nie mieć konkretnej daty rozliczenia, takiej jak opcje, pracownicy mogą mieć elastyczne możliwości wyboru SAR. Zasoby fantomowe mogą oferować ekwiwalent wypłacanych dywidend SARs nie. Po dokonaniu wypłaty wartość nagrody jest opodatkowana jako zwykły przychód dla pracownika i podlega potrąceniu u pracodawcy. Niektóre plany fantomowe warunkują otrzymanie nagrody za spełnienie pewnych celów, takich jak sprzedaż, zyski lub inne cele. Plany te często odnoszą się do ich fantomowych zapasów jako jednostek wydajności. Zasoby fantomowe i SAR można przekazać komukolwiek, ale jeśli są one rozdawane w szerokim zakresie pracownikom i mają na celu wypłatę po rozwiązaniu, istnieje możliwość, że będą one uważane za plany emerytalne i będą podlegać federalnym zasadom planu emerytalnego. Staranne planowanie struktury pozwala uniknąć tego problemu. Ponieważ SAR i plany fantomowe są zasadniczo premiami pieniężnymi, firmy muszą dowiedzieć się, jak za nie zapłacić. Nawet jeśli nagrody są wypłacane w akcjach, pracownicy będą chcieli sprzedać akcje, przynajmniej w wystarczających kwotach, aby zapłacić podatki. Czy firma składa obietnicę zapłaty, czy naprawdę odkłada fundusze Jeśli nagroda jest wypłacana na magazynie, czy istnieje rynek dla akcji Jeśli jest to tylko obietnica, czy pracownicy uznają, że korzyść jest tak fantomowa, jak stock Jeśli są w prawdziwych funduszach zarezerwowanych na ten cel, firma będzie odkładać po podatki, a nie w biznesie. Wiele małych, zorientowanych na wzrost firm nie może sobie na to pozwolić. Fundusz może również podlegać nadmiernemu skumulowanemu podatkowi dochodowemu. Z drugiej strony, jeśli pracownicy otrzymają akcje, akcje mogą być opłacane przez rynki kapitałowe, jeżeli spółka zostanie upubliczniona lub przez agentów rozliczeniowych, jeśli spółka zostanie sprzedana. Zasoby fantomowe widma i SAR rozliczane w gotówce podlegają rozliczeniu odpowiedzialności, co oznacza, że ​​związane z nimi koszty księgowe nie są regulowane do czasu ich wypłaty lub wygaśnięcia. W przypadku SAR rozliczanych w gotówce, koszt wynagrodzenia z tytułu nagród jest szacowany co kwartał przy użyciu modelu wyceny opcji, a następnie jest ustalany, gdy SAR jest rozliczany dla fantomowego stada, wartość bazowa jest obliczana co kwartał i rozliczana przez ostateczną datę rozliczenia. . Zasoby fantomowe są traktowane w taki sam sposób, jak odroczona rekompensata pieniężna. W przeciwieństwie do tego, jeśli SAR jest rozliczany w magazynie, to rozliczanie jest takie samo jak w przypadku opcji. Firma musi odnotować wartość godziwą nagrody przy dotacji i racjonalnie ujmować wydatki w przewidywanym okresie świadczenia usługi. Jeśli nagrodę przyznaje się za wykonanie, firma musi oszacować, ile czasu zajmie jej osiągnięcie celu. Jeśli pomiar wydajności jest powiązany z ceną akcji firmy, musi użyć modelu wyceny opcji, aby określić, kiedy i czy cel zostanie osiągnięty. Plany zakupów pracowniczych (ESPP) Plany nabycia pracowników (ESPP) to oficjalne plany pozwalające pracownikom na odkładanie pieniędzy przez pewien okres czasu (zwany okresem oferowania), zwykle z odliczeń podlegających opodatkowaniu, na zakup zapasów na koniec okres oferowania. Plany mogą być zakwalifikowane zgodnie z § 423 Internal Revenue Code lub non-qualified. Kwalifikowane plany pozwalają pracownikom na objęcie zysków kapitałowych od wszelkich zysków z akcji nabytych w ramach programu, jeśli zostaną spełnione zasady podobne do tych dla ISO, co najważniejsze, że akcje będą utrzymywane przez rok po skorzystaniu z opcji zakupu akcji i dwa lata po pierwszy dzień okresu ofertowego. Kwalifikujące się programy ESPP mają wiele zasad, a przede wszystkim: mogą w nich uczestniczyć tylko pracownicy pracodawcy sponsorującego ESPP i pracownicy spółki dominującej lub zależnej. Plany muszą zostać zatwierdzone przez akcjonariuszy w ciągu 12 miesięcy przed lub po przyjęciu planu. Należy uwzględnić wszystkich pracowników z dwuletnim stażem pracy, z pewnymi wyłączeniami dopuszczonymi dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin i tymczasowych oraz wysoko wynagradzanych pracowników. Nie można uwzględnić pracowników posiadających więcej niż 5 kapitałów spółki. Żaden pracownik nie może nabyć więcej niż 25 000 akcji, w oparciu o wartość rynkową akcji na początku okresu obowiązywania oferty w jednym roku kalendarzowym. Maksymalny okres trwania oferty nie może przekroczyć 27 miesięcy, chyba że cena zakupu jest oparta wyłącznie na wartości godziwej w momencie zakupu, w którym to przypadku okresy ofertowe mogą wynosić maksymalnie pięć lat. Plan może zapewnić do 15 zniżek zarówno na cenę na początku lub na końcu okresu oferty, jak i na wybór niższego z dwóch. Plany nie spełniające tych wymagań nie są kwalifikowane i nie niosą żadnych specjalnych korzyści podatkowych. W typowym ESPP pracownicy rejestrują się w planie i określają, ile zostanie odjęte od ich wypłat. W okresie obowiązywania oferty pracownicy biorący udział w programie mają fundusze regularnie odejmowane od wynagrodzenia (po opodatkowaniu) i trzymane na wyznaczonych kontach w ramach przygotowań do zakupu akcji. Pod koniec okresu ofertowego każdy z uczestników zgromadzonych środków jest wykorzystywany do kupowania akcji, zwykle z określonym rabatem (do 15) od wartości rynkowej. Bardzo często zdarza się, że cena, którą płaci pracownik, opiera się na niższej cenie z początku okresu oferty lub ceny pod koniec okresu oferowania. Zwykle program ESPP umożliwia uczestnikom wycofanie się z planu przed zakończeniem okresu oferty i przywrócenie zgromadzonych środków. Powszechne jest również zezwolenie uczestnikom, którzy pozostają w planie, na zmianę stopy odliczeń od wynagrodzeń w miarę upływu czasu. Pracownicy nie podlegają opodatkowaniu, dopóki nie sprzedają akcji. Podobnie jak w przypadku opcji na akcje motywacyjne, istnieje jeden rok okresu przetrzymywania, aby kwalifikować się do specjalnego traktowania podatkowego. Jeżeli pracownik utrzymuje stan akcji przez co najmniej jeden rok od daty zakupu i dwa lata po rozpoczęciu okresu oferty, istnieje dyspozycja kwalifikacyjna, a pracownik płaci zwykły podatek dochodowy od mniejszej części (1) jego rzeczywistej kwoty. zysk i (2) różnica między wartością zapasów na początku okresu oferty a ceną zdyskontowaną na ten dzień. Wszelkie inne zyski lub straty to długoterminowe zyski lub straty kapitałowe. Jeśli okres utrzymywania nie zostanie spełniony, istnieje dyspozycja dyskwalifikująca, a pracownik płaci zwykły podatek dochodowy od różnicy między ceną zakupu a wartością zapasów na dzień zakupu. Wszelkie inne zyski lub straty to zyski lub straty kapitałowe. Jeśli plan przewiduje nie więcej niż 5 rabatów od wartości rynkowej akcji w momencie wykonania i nie ma funkcji wstecznej, nie ma opłaty wyrównawczej dla celów księgowych. W przeciwnym razie, nagrody muszą być rozliczane tak samo jak każdy inny rodzaj opcji na akcje. Artykuły gt Inwestowanie gt Który z brokerów dyskontowych jest najlepszy dla opcji Trading Który agent rabatowy jest najlepszy dla opcji Trading Radzenie sobie z wiarygodnym i pracowitym brokerem jest ważnym elementem przyczynianie się do pomyślnych opcji handlowych. Opcje handlowe wiążą się ze znacznie większym stopniem zaawansowania niż handel akcjami, zarówno w narzędziach i platformie brokerrsquos, jak również w ich pracownikach obsługi klienta i ich znajomości opcji i handlu opcjami. Brokerzy rabatowi zazwyczaj nie oferują porad ani badań marketingowych, więc jeśli chcesz te świadczenia, możesz zamiast tego zapłacić więcej za broker z pełną obsługą. Większość handlowców wystarczająco wyrafinowanych, aby handlować opcjami, na ogół preferuje brokerów rabatowych, ponieważ wielu handlowców zazwyczaj przeprowadza własne badania. Czego szukać w brokerze opcji rabatowych Inne czynniki, które wpływają na handel i mogą w dłuższej perspektywie kosztować inwestora, to jakość wykonania brokerrsquos i łatwość korzystania z platformy transakcyjnej Brokerrsquos. Opcje i brokerzy giełdowi w Stanach Zjednoczonych są objęci wymogiem SEC, określanym jako najlepsza oferta LdquoNational lub Offerrdquo lub NBBO. Rozporządzenie nakłada na brokera obowiązek udzielenia klientowi najlepszej oferty lub ceny oferty natychmiast po otrzymaniu zlecenia rynkowego. Otwórz konto u brokera, który gwarantuje, że ich egzekucje spełniają lub przekraczają wymagania NBBO. Obrót opcjami obejmuje nie tylko kupowanie i sprzedawanie pojedynczych akcji, z mnóstwem rozproszonych kombinacji i innych skomplikowanych strategii dostępnych dla bardziej wyrafinowanych traderów. Platforma handlowa Brokerrsquos powinna być łatwa do zrozumienia i nawigowania, a wszystkie potrzebne informacje o cenach opcji są potrzebne. Platforma brokerrsquos powinna również zawierać standardowe formularze wprowadzania zleceń z jednym ekranem dla strategii, takich jak zapisy na zakup, poziomy i pionowy spread, motyle, kondory i inne popularne kombinacje strategii opcyjnych. Struktura prowizji Większość brokerów opcji rabatowych pobiera opłatę ryczałtową plus opłatę kontraktową za transakcje opcyjne. Opłata ryczałtowa dla większości brokerów opcji rabatowych wynosi od 4,95 do 12,99 za transakcję, przy opłacie kontraktowej od 0,50 do 0,95 za kontrakt. Niektóre brokerzy opcji rabatowych oferują ryczałtową stawkę dla wszystkich transakcji. Przykładem jest OptionHouse, który pobiera stawkę ryczałtową 9,95 za transakcję, niezależnie od liczby umów. Wiele domów maklerskich oferuje klientom atrakcyjne zachęty do otwierania rachunków. Na przykład amerykańska agencja makr Thrashquos ThinkorSwim oferuje nowym handlowcom prowizje za darmo przez 60 dni po otwarciu konta za jedyne 2000. Ponadto, ThinkorSwim oferuje również dodatkową zachętę przy otwieraniu konta, dając handlowcom premie pieniężne w wysokości do 600 w zależności od kwoty, na którą konto jest finansowane. Prowizje mogą znacznie wzrosnąć dla aktywnych handlowców opcji, dlatego bardzo ważne jest znalezienie pośrednika, który pobiera niską stawkę bez uszczerbku dla obsługi klienta. Inne rozważania Niektórzy brokerzy rabatowi oferują oprócz innych opcji inne ciekawe usługi. Na przykład ETrade oferuje swoim klientom konto oszczędnościowe ubezpieczone przez FDIC podczas otwierania rachunku handlowego. Udostępniają również swoim klientom kartę ATMCredit dla konta oszczędnościowego, co może być interesujące dla niektórych inwestorów. Kolejną kwestią związaną z otwarciem rachunku opcji rabatowych jest to, co inne usługi brokerskie i rynki oferuje broker. Oprócz akcji niektóre brokerzy będą oferować obrót obligacjami, funduszami inwestycyjnymi, funduszami ETF, skarbcami, certyfikatami depozytowymi, towarami i wymianą walut. Zasadniczo, znalezienie najlepszego brokera opcji rabatowych polega na tym, aby najpierw wiedzieć, co jest potrzebne do prowadzenia działalności związanej z opcjami, a następnie dowiedzieć się, który broker najlepiej jest w stanie zaspokoić swoje potrzeby za najbardziej atrakcyjną cenę.